Na terenie gminy znajduje się wiele obiektów zabytkowych. Najciekawsze z nich to:
Kaplica św. Rocha w Iwanowicach
Kaplica św. Rocha w Iwanowicach – pochodzi z przełomu XVIII i XIX wieku. Usytuowana jest na stromym zboczu – tuż nad nurtem Dłubni. Ma formę klasycystycznego portyku z kolumnami. U jego podnóża wypływa źródełko, któremu nadal przypisuje się leczniczą moc.
Kościół p.w. Trójcy Świętej w Iwanowicach
Kościół p.w. Trójcy Świętej w Iwanowicach – ufundowany został w 1745 roku przez ówczesnego dziedzica Iwanowic Augustyna Aleksandra Czartoryskiego. Stoi na niewielkim wzniesieniu pośrodku wsi. Odznacza się ciekawą architekturą dwóch drewnianych wież zdobiących fasadę. Trzy manierystyczne ołtarze pochodzą z 1627 roku. W ołtarzu głównym widnieje krucyfiks wykonany prawdopodobnie przez samego Wita Stwosza. W kościele znajdują się też figurki św. Krzysztofa oraz Madonny z Dzieciątkiem z końca XV wieku.
Kościół p.w. św. Andrzeja w Sieciechowicach
Kościół p.w. św. Andrzeja w Sieciechowicach – wzniesiony został prawdopodobnie na początku XV wieku. W gotyckiej świątyni znajdują się trzy ołtarze wykonane w stylu rokoko. W Ołtarzu głównym umieszczone jest tabernakulum z końca XV wieku. Jednym z cenniejszych zabytków sztuki jest w kościele późnobarokowa Pieta nieznanego autora oraz Obraz Matki Bożej z końca XVII wieku. Uwagę przykuwa rokokowa ambona i późnobarokowy chór muzyczny. Przed kościołem stoi drewniana dzwonnica z połowy XVIII wieku, stanowiąca zarazem bramę.
Figura św. Jana Nepomucena w Sieciechowicach
Figura św. Jana Nepomucena w Sieciechowicach – pochodzi z początku XIX wieku i stoi w centrum wsi – obok miejscowego kościoła. Nakryta jest dachem na czterech słupach. Nieco starsza, bo pochodząca z 1800 roku, jest kamienna figura św. Jana Nepomucena w Iwanowicach.
Kaplica p.w. Zmartwychwstania Pańskiego w Iwanowicach
Kaplica p.w. Zmartwychwstania Pańskiego w Iwanowicach – stoi na stoku przy drodze prowadzącej do miejscowego cmentarza, w pobliżu Kościoła Parafialnego w Iwanowicach Włościańskich. Została ona wybudowana w II połowie XIX wieku. Drukuj treść artykułu